Με τον όρο σακχαρώδης διαβήτης στην παιδική ηλικία εννοούμε κατά κύριο λόγο διαβήτη τύπου 1. Οφείλεται στην καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, με αυτοάνοσο μηχανισμό, δηλαδή ο οργανισμός παράγει αντισώματα εναντίον των κυττάρων που παράγουν την ινσουλίνη. Η ινσουλίνη λείπει σχεδόν εντελώς, και αυτό συχνά συμβαίνει σε νεαρή ηλικία, από όπου και ο όρος «νεανικός διαβήτης».
Ο οργανισμός χρησιμοποιεί τη γλυκόζη σαν κύρια πηγή ενέργειας για να μπορεί να ανταπεξέλθει σε όλες τις ανάγκες του και η ινσουλίνη είναι το κλειδί για αυτή τη μεταφορά της στο εσωτερικό του κυττάρου. Όταν λοιπόν η ινσουλίνη δεν υπάρχει τότε η γλυκόζη συσσωρεύεται εκτός των κυττάρων οδηγώντας σε υπεργλυκαιμία και στα συμπτώματα του διαβήτη.
Είναι σημαντικό να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε τα πρώιμα συμπτώματα, ιδιαίτερα στα μικρότερα παιδιά, ώστε να προλάβουμε δυσάρεστες καταστάσεις όπως η διαβητική κετοξέωση. Η πολυουρία και η πολυδιψία, αν χάνω βάρος ενώ τρώω πολύ και αν είμαι συνεχώς κουρασμένος, είναι συμπτώματα που θα πρέπει να με οδηγήσουν στον γιατρό μου. Αυτός με δυο απλές εξετάσεις θα βρει πολύ αυξημένο σάκχαρο στο αίμα και στα ούρα καθώς και αυξημένες κετόνες.
Η θεραπεία είναι η χορήγηση της ινσουλίνης πριν από κάθε γεύμα καθώς και μιας ινσουλίνης 24ωρης δράσης κάθε βράδυ. Ο γιατρός μαθαίνει τόσο στο μικρό ασθενή όσο και στους γονείς του πως θα μετράει το σάκχαρό του (πλέον γίνεται και χωρίς συνεχή τρυπήματα στο δάκτυλο με αισθητήρα που προσαρμόζεται σε διάφορα σημεία του σώματος και καταγράφει συνεχώς τα επίπεδα του σακχάρου) καθώς και πως θα χορηγεί σωστά και ανώδυνα την ινσουλίνη με ειδικά στυλό.
Με τις νέες ινσουλίνες που κυκλοφορούν πλέον και την ειδική εκπαίδευση ώστε να υπολογίζεται η κατάλληλη κάθε φορά δόση το παιδί συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητές του (αθλητισμός, party κλπ) χωρίς φόβο.
