Η παιδική παχυσαρκία συνεχίζει να αυξάνεται σε παγκόσμιο επίπεδο, παίρνοντας πλέον διαστάσεις πανδημίας. Η διάγνωση της παιδικής παχυσαρκίας γίνεται με τον υπολογισμό του δείκτη μάζας σώματος (στα αγγλικά body mass index, BMI). Υπάρχουν ειδικές καμπύλες για την κατάταξη των παιδιών. Αν ο ΔΜΣ είναι πιο ψηλός από το 85% των παιδιών του ίδιου φύλου και της ίδιας ηλικίας, τότε το παιδί παρουσιάζει υπερβαρότητα. Σε περίπτωση όμως που είναι πάνω από το 95% των παιδιών του ίδιου φύλου και της ίδιας ηλικίας, τότε το παιδί πάσχει από παχυσαρκία.
Σε μελέτη μας σε παιδιά σχολικής ηλικίας στην αρχή της οικονομικής κρίσης είχε φανεί ότι το 43% των αγοριών και το 33% των κοριτσιών εμφανίζουν αυξημένο βάρος, ποσοστά που είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Επιπλέον τα στοιχεία της μελέτης μας έδειξαν ότι η συχνότητα του υπερβάλλοντος βάρους και της παχυσαρκίας είναι σημαντικά υψηλότερη στα παιδιά της Α΄ δημοτικού, ηλικίας 6 με 7 ετών, σε σχέση με όλες τις άλλες ηλικιακές ομάδες, υποδηλώνοντας ότι η έναρξη της παχυσαρκίας εδράζεται στα προσχολικά χρόνια.
Σε σχέση με τα λεπτόσωμα, τα παχύσαρκα παιδιά έχουν διπλάσιο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκοι ενήλικες. Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για αυξημένη νοσηρότητα στην ενήλικο ζωή. Επιπλοκές όπως ο προδιαβήτης, ο διαβήτης τύπου 2, η υπερχοληστερολαιμία και το μεταβολικό σύνδρομο μπορούν να ξεκινήσουν ακόμα και από την παιδική ηλικία! Διενεργούνται πολλές κλινικές μελέτες σε παγκόσμιο επίπεδο για φάρμακα σε παιδιά και εφήβους με διαβήτη τύπου 2 αφού φαίνεται η ανάγκη για χρήση τους σε σημαντικό ποσοστό παιδιών πλέον , σε 3 εκ των οποίων έχω συμμετέχει σαν ερευνητής.
